U kunt hier de dienst volgen van palmzondag
vanuit een bijna lege Laurentiuskerk
(vanwege het coronavirus).
.jpg)
Palmzondag, zonder vrolijke kinderen die met bonte paasstokken op de trappen
aan de zoete broodhaantjes zitten te snoepen..., palmzondag zonder ezeltje...,
een kerk zonder kerkgangers.... Is dit het verleden? Toen zag ik vaker priesters aan een zij-altaar
helemaal alleen een h.mis opdragen. Is dit de toekomst waarin kerken verder leeg lopen....
In elk geval is het hier en nu. Een zware golf van zieken treft de wereld.
En daar komt een crisis achteraan van werkeloosheid en faillissementen.
Ons hart gaat uit naar al die slachtoffers en we bidden om Gods genade.
aan de zoete broodhaantjes zitten te snoepen..., palmzondag zonder ezeltje...,
een kerk zonder kerkgangers.... Is dit het verleden? Toen zag ik vaker priesters aan een zij-altaar
helemaal alleen een h.mis opdragen. Is dit de toekomst waarin kerken verder leeg lopen....
In elk geval is het hier en nu. Een zware golf van zieken treft de wereld.
En daar komt een crisis achteraan van werkeloosheid en faillissementen.
Ons hart gaat uit naar al die slachtoffers en we bidden om Gods genade.
We bidden ook voor de intenties van de afgelopen weken:
Heer ontferm u over ons...
LEZING UIT DE PROFEET ZACHARIA (9)
Nu zal God de Heer de vijand overmeesteren,
Hij zal zijn legermacht de zee in slaan,
en zijn stad zelf zal door vuur verslonden worden.
Zo spreekt de Heer: Geen dwingeland trekt meer tegen Juda op,
want met mijn eigen ogen zie Ik nu toe.
Jubel luid, gij dochter Sion, juich, gij dochter Jeruzalem!
Zie, uw koning komt tot u, rechtvaardig en zegevierend;
hij is deemoedig,
hij rijdt op een ezel,
op een veulen, het jong van een ezelin.
Ik vaag de strijdwagens weg uit Efraïm,
de paarden uit Jeruzalem;
de strijdboog wordt gebroken.
Dan kondigt hij vrede af onder alle volken!
LEZING VOLGENS LUKAS
Nadat Jezus deze woorden gesproken had, trok Hij verder en ging op naar Jeruzalem.
Toen Hij Betfage en Betanië naderde, zond Hij twee van zijn leerlingen
met de opdracht: 'Gaat naar het dorp daar voor u. Bij uw binnenkomst
zult ge een veulen vinden dat vastgebonden staat
en waarop nog nooit iemand gezeten heeft; maakt het los en brengt het hier.
Mocht iemand u vragen: Waarom maakt ge het los? Dan moet ge zeggen:
De Heer heeft het nodig.'
Zij die gestuurd waren, gingen weg en bevonden het zoals Hij hun gezegd had.
Toen ze het veulen losmaakten, vroegen hun de eigenaars:
'Waarom maakt ge het veulen los?' Zij antwoordden: 'De Heer heeft het nodig.'
Ze brachten het veulen bij Jezus, wierpen er hun mantels overheen
en hielpen Jezus erop. Terwijl Hij voorttrok, spreidden ze hun mantels op de weg uit.
Toen Hij de stad naderde, begon heel de menigte van zijn leerlingen,
reeds op de helling van de Olijfberg, opgetogen en met luider stem God te prijzen
wegens alle wonderen die zij gezien hadden, zij riepen: 'Gezegend de Koning,
die komt in de Naam des Heren! Vrede in de hemel en eer in den hoge!'
Enige Farizeeën onder het volk zeiden tot Hem: 'Meester
geef uw leerlingen een terechtwijzing.'
Hij antwoordde: 'Ik zeg u: Als zij zwijgen zullen de stenen roepen.'
PREEK
Ze had geen voorrang gegeven. Hoe dat gekomen was, kon ze niet uitleggen. Het was zomaar gebeurd.
Een botsing was niet meer te vermijden. Een oude man stapte onzeker uit de aangereden wagen.
Hij liep naar voren om de deuk te bekijken. De jonge vrouw was ook uitgestapt. Geërgerd. Z
e had haast; zat met haar hoofd al in het kinderdagverblijf. Lonneke had overgegeven en om half tien
moest ze bij de tandarts zijn. De oude man jammerde. Zijn vrouw had hem bezworen
dat hij de auto van de hand moest doen, dat hij te oud was. Hij kwam net uit de garage van de vorige deuk.
‘Kunt u niet wat voorzichtiger rijden?’ beet ze hem toe. ‘U reed zo hard dat ik u niet zag komen!’
Ze stapelde een aantal argumenten op elkaar: hoofdpijn, het dagverblijf, haar zieke dochtertje, tegenlicht...
Kortom, ze presenteerde zich niet als veroorzaker van de botsing maar als het slachtoffer.
Mensen kiezen graag de slachtoffer-rol. Bijvoorbeeld bij een jarenlange ruzie tussen ouders en een van de kinderen:
als je met hen allebei praat, hoor je twee slachtofferverhalen. Een leerling die bij spieken is betrapt...,
een voetballer die een gele kaart krijgt... een verstokte roker met longproblemen..., ze kiezen de positie
van het slachtoffer. Kennelijk hopen ze zo compassie te vinden. De slachtoffer-rol lijkt veilig.
Een botsing was niet meer te vermijden. Een oude man stapte onzeker uit de aangereden wagen.
Hij liep naar voren om de deuk te bekijken. De jonge vrouw was ook uitgestapt. Geërgerd. Z
e had haast; zat met haar hoofd al in het kinderdagverblijf. Lonneke had overgegeven en om half tien
moest ze bij de tandarts zijn. De oude man jammerde. Zijn vrouw had hem bezworen
dat hij de auto van de hand moest doen, dat hij te oud was. Hij kwam net uit de garage van de vorige deuk.
‘Kunt u niet wat voorzichtiger rijden?’ beet ze hem toe. ‘U reed zo hard dat ik u niet zag komen!’
Ze stapelde een aantal argumenten op elkaar: hoofdpijn, het dagverblijf, haar zieke dochtertje, tegenlicht...
Kortom, ze presenteerde zich niet als veroorzaker van de botsing maar als het slachtoffer.
Mensen kiezen graag de slachtoffer-rol. Bijvoorbeeld bij een jarenlange ruzie tussen ouders en een van de kinderen:
als je met hen allebei praat, hoor je twee slachtofferverhalen. Een leerling die bij spieken is betrapt...,
een voetballer die een gele kaart krijgt... een verstokte roker met longproblemen..., ze kiezen de positie
van het slachtoffer. Kennelijk hopen ze zo compassie te vinden. De slachtoffer-rol lijkt veilig.
Jezus wàs slachtoffer. Het slachtoffer van zijn overheden die bang waren. Het slachtoffer
van de Romeinen die geen opstand dulden. Het slachtoffer van het paasfeest, waarop Jeruzalem een smeltkroes was
van opgewonden lieden die de bevrijding uit Egypte vierden, maar allemaal dachten aan de Romeinse onderdrukking.
Tientallen rebellenleiders zochten die feestdag steun onder de bevolking.
van de Romeinen die geen opstand dulden. Het slachtoffer van het paasfeest, waarop Jeruzalem een smeltkroes was
van opgewonden lieden die de bevrijding uit Egypte vierden, maar allemaal dachten aan de Romeinse onderdrukking.
Tientallen rebellenleiders zochten die feestdag steun onder de bevolking.
Maar... Lucas beschrijft Jezus nu juist nìet als een slachtoffer.
Lucas beschrijft hem als een dader, een doener, iemand die handelend optreedt.
Jezus heeft de regie helemaal in handen. Hij regelt alles tot in de details. Hij zorgt voor een ezel.
Hij weet precies te zeggen wat de eigenaar zal tegenwerpen en hoe dat te beantwoorden is.
In het hele lijdensverhaal laat Lucas zien dat Jezus boven het lot staat dat hem treft.
Lucas beschrijft hem als een dader, een doener, iemand die handelend optreedt.
Jezus heeft de regie helemaal in handen. Hij regelt alles tot in de details. Hij zorgt voor een ezel.
Hij weet precies te zeggen wat de eigenaar zal tegenwerpen en hoe dat te beantwoorden is.
In het hele lijdensverhaal laat Lucas zien dat Jezus boven het lot staat dat hem treft.
In een huiskamer is het dressoir weggezet. Het staat ergens in de bijkeuken. T
wee fauteuils zijn naar boven verdwenen. Langs de muur staat een bed.
Het heeft heel wat moeite gekost voordat de patiënt zich erbij neerlegde.
Maar toen hij kruipend naar boven moest, had zijn dochter doorgezet.
Het bed was in de kamer gekomen. Dit werd gevoeld als een decorwisseling voor het laatste bedrijf.
En dat was het ook.
De man was het slachtoffer van een gemene ziekte. Drie jaar had hij ermee geleefd,
gewandeld over toppen van geluk en blije triomf en door dalen van slechte berichten en moordende kuren.
Nu ligt hij in bed. Zijn vrouw wijkt niet van zijn zijde. Ze leest hem de wensen van zijn gezicht.
Maar hij is geen slachtoffer. Hij maakt complimenten. Hij laat zich het kleinkind op zijn borst zetten en zegt:
‘Ik weet niet of jij je dit later herinnert, maar ik neem dit moment mee naar de hemel!’
Hij maakt grappen. Tegen de verpleegster die een formulier invulde en vroeg: ‘hoelang ben ik nou hier geweest?’,
zei hij prompt: ‘veel te kort!’ Hij zegt vaak dank-je-wel tegen zijn vrouw.
Hij is geen slachtoffer, eerder de regisseur van zijn leven. Hij kan het onvermijdelijke niet tegenhouden
maar hij aanvaardt het en neemt de regie, en hij creëert met zijn dierbaren misschien wel de mooist dagen van zijn leven.
wee fauteuils zijn naar boven verdwenen. Langs de muur staat een bed.
Het heeft heel wat moeite gekost voordat de patiënt zich erbij neerlegde.
Maar toen hij kruipend naar boven moest, had zijn dochter doorgezet.
Het bed was in de kamer gekomen. Dit werd gevoeld als een decorwisseling voor het laatste bedrijf.
En dat was het ook.
De man was het slachtoffer van een gemene ziekte. Drie jaar had hij ermee geleefd,
gewandeld over toppen van geluk en blije triomf en door dalen van slechte berichten en moordende kuren.
Nu ligt hij in bed. Zijn vrouw wijkt niet van zijn zijde. Ze leest hem de wensen van zijn gezicht.
Maar hij is geen slachtoffer. Hij maakt complimenten. Hij laat zich het kleinkind op zijn borst zetten en zegt:
‘Ik weet niet of jij je dit later herinnert, maar ik neem dit moment mee naar de hemel!’
Hij maakt grappen. Tegen de verpleegster die een formulier invulde en vroeg: ‘hoelang ben ik nou hier geweest?’,
zei hij prompt: ‘veel te kort!’ Hij zegt vaak dank-je-wel tegen zijn vrouw.
Hij is geen slachtoffer, eerder de regisseur van zijn leven. Hij kan het onvermijdelijke niet tegenhouden
maar hij aanvaardt het en neemt de regie, en hij creëert met zijn dierbaren misschien wel de mooist dagen van zijn leven.
Jezus wordt vermorzeld door politieke spanningen en theologische discussies,
maar hij blijft de baas over zijn leven. Hij regelt wat er gebeurden moet.
‘Haal me een ezel’, zegt hij. Hij gaat erop zitten. ‘Hosanna’ zingen de mensen.
Hij weet precies wat hij doet. Hij, die als een lam van Pasen wordt geslacht,
schuldloos offer aan God, hij stijgt uit boven zijn lot. De Eeuwige moge hem genadig zijn.
Het paasgeloof wordt geboren, en alvast met palmen gevierd.
maar hij blijft de baas over zijn leven. Hij regelt wat er gebeurden moet.
‘Haal me een ezel’, zegt hij. Hij gaat erop zitten. ‘Hosanna’ zingen de mensen.
Hij weet precies wat hij doet. Hij, die als een lam van Pasen wordt geslacht,
schuldloos offer aan God, hij stijgt uit boven zijn lot. De Eeuwige moge hem genadig zijn.
Het paasgeloof wordt geboren, en alvast met palmen gevierd.
Lieve kinderen. ‘Dikkop’, heette hij. Maar dat vond hij niet erg. Dikkop was een ezeltje
en het kon hem niks schelen hoe ze hem noemden. Dikkop kende maar een paar woorden.
I-ah, dat verstond hij. I-ah betekende ‘ik voel me alleen’. En heel diep grommen kon hij.
Brommen betekende: ‘ik vind het gezellig.’ Meer had Dikkop niet nodig. Vandaag stond hij alleen in de wei.
‘I-ah’, riep hij een beetje treurig want hij was eenzaam. Daar kwam Chris.
Chris liep met zijn hoofd naar beneden. Af en toe schopte hij tegen een steen. Hij liep hardop te foeteren.
Alles zat tegen vandaag. Ruud was hem niet komen ophalen. Hij zou dadelijk te laat op school komen.
Het schoolonderzoek zou een flop worden en in het elftal was hij ook al niet gekozen. ‘Ha dikkop!’, riep hij.
Hij bleef staan. ‘Ben je ook zo verdrietig?’ Hij stak zijn hand uit. Dikkop kwam dichterbij.
Chris aaide hem in de hals. ‘Jij kunt er niks aan doen.’ Dikkop keek hem met grote begrijpende ogen aan.
‘Jij laat me niet in de steek.’ Dikkop knikte met zijn grote grijze hoofd. ‘Jij maakt mijn hele dag goed!’
Dikkop liet een diep bromgeluid horen. En Chris ook. Ezeltjes brengen vrede.
Ze hebben maar twee woordjes: ‘Ik voel me alleen’ en ‘ik vind het gezellig!’
Genoeg om een zware week aan te kunnen.
VOORBEDE
en het kon hem niks schelen hoe ze hem noemden. Dikkop kende maar een paar woorden.
I-ah, dat verstond hij. I-ah betekende ‘ik voel me alleen’. En heel diep grommen kon hij.
Brommen betekende: ‘ik vind het gezellig.’ Meer had Dikkop niet nodig. Vandaag stond hij alleen in de wei.
‘I-ah’, riep hij een beetje treurig want hij was eenzaam. Daar kwam Chris.
Chris liep met zijn hoofd naar beneden. Af en toe schopte hij tegen een steen. Hij liep hardop te foeteren.
Alles zat tegen vandaag. Ruud was hem niet komen ophalen. Hij zou dadelijk te laat op school komen.
Het schoolonderzoek zou een flop worden en in het elftal was hij ook al niet gekozen. ‘Ha dikkop!’, riep hij.
Hij bleef staan. ‘Ben je ook zo verdrietig?’ Hij stak zijn hand uit. Dikkop kwam dichterbij.
Chris aaide hem in de hals. ‘Jij kunt er niks aan doen.’ Dikkop keek hem met grote begrijpende ogen aan.
‘Jij laat me niet in de steek.’ Dikkop knikte met zijn grote grijze hoofd. ‘Jij maakt mijn hele dag goed!’
Dikkop liet een diep bromgeluid horen. En Chris ook. Ezeltjes brengen vrede.
Ze hebben maar twee woordjes: ‘Ik voel me alleen’ en ‘ik vind het gezellig!’
Genoeg om een zware week aan te kunnen.
VOORBEDE
Laten wij bidden voor alle mensen die ziek zijn door het coronavirus,
voor allen die gebukt gaan onder isolement en eenzaamheid,
voor de zieken in deze wereld voor wie geen hulp is
dat God deze wereld genadig mag zijn... Laat ons bidden...
Bidden ook voor voor allen die vrezen voor hun werk en hun inkomen,
voor ontslag en faillissement....
dat zij straks niet alleen gelaten worden en snel vergeten zijn.... Laat ons bidden...
laten we bidden voor alle mensen die anderen terzijde staan,
die in zorghuizen lange zware dagen maken voor anderen;
die thuis de hoop en de goede moed erin houden...
dat zijn sterk mogen blijven.... Laat ons bidden...
Laten wij bidden voor mensen die een kruis dragen,
voor kinderen die waar ook ter wereld onderwijs ontberen
en voor iedereen die hen wil helpen in deze vastentijd.
Laat ons bidden
Laten wij bidden voor mensen die bang zijn
om lief en kwetsbaar te zijn; dat God hun de moed mag geven
om klein te worden ... Laat ons bidden...
Laten we bidden voor mensen die dienstbaar zijn,
die blij en gelukkig zijn als ze anderen kunnen helpen...
Laat ons bidden ...
Goede God, we hebben ons geschaard in de rijen
van de inwoners van Jeruzalem
die staan te juichen langs Jezus' levensweg.
Wij nemen als herinnering een palmtak mee naar huis.
Laat het een teken zijn van onze trouw ook in de kwade dagen.
dat vragen wij u, door Christus onze Heer, amen.
MEDEDELING
We zijn bezig om de kerkdiensten van vrijdagavond 18.30 uur, van paaszaterdag 19.30 uur
en van zondag 10.30 digitaal uit te zenden.
Deze vieringen vinden in de kerk plaats zonder kerkgangers, maar hopenlijk met volgers op internet.
We zijn dan te vinden via de site van de parochie parochie-voerendaal.nl
en van zondag 10.30 digitaal uit te zenden.
Deze vieringen vinden in de kerk plaats zonder kerkgangers, maar hopenlijk met volgers op internet.
We zijn dan te vinden via de site van de parochie parochie-voerendaal.nl
Moge het mysterie van Pasen zich deze week weer voltrekken in ons hart!