|
OVERLEDEN
Hein Fober, 1 maart (afscheid in besloten kring) |
 Op dinsdag 2 maart stak pastoor Harry Notermans een kaars op in de Laurentiuskerk. Hij liep een pelgrimage onder de titel 'Actie Lopend vuur' om aandacht te vragen voor vluchtelingen, met name voor de bewoners van het kamp Moira. De corona-maatregelen verhinderden dat er meer mensen konden meelopen. 
U kunt uw vastenoffer contant storten in de offerblok van de kerk. Deze staat om veiligheidsredenen achter het gesloten hek van de doopkapel. U kunt ook een envelop meenemen naar de kerk of in de brievenbus stoppen bij het parochiekantoor. U kunt het afgeven achter in de kerk op dinsdag en woensdag middag tussen 14 en 15.30 uur.
U kunt uw bijdragen ook overmaken op banknummer NL46RABO0125931611 t.n.v. Missionaire Werkgroep Voerendaal.
Wegens een probleem bij de RABObank kan bij overboeking de melding “kerkbestuur Kunrade” verschijnen. Uw bijdrage komt echter goed op de juiste plek terecht!
De Vastenactie zorgt dat meer jongeren naar school kunnen en een vak leren, zoals kleermaker, bakker, winkelier, bijen houden of manden vlechten.
|
EUCHARISTIE VIA INTERNET
Klik op bovenstaande dagen en u wordt met de Laurentiuskerk verbonden. (Dank aan Luc c.s.)
KASSA Emma deed niets liever dan winkeltje spelen. Ze had een grote kassa en die rinkelde als het laatje open ging en nog eens als het dichtging. Dus dat gebeurde heel vaak. In de winkel was van alles te krijgen, vooral rozijntjes. Suikerklontjes af en toe. En verder vooral lege doosjes en sinaasappels en bananen, maar die waren alleen voor de alsof. Nu had ik een worstenbroodje gekocht. Voor de alsof. Allicht. Ik moest er tien euro voor betalen, wat ik wel wat veel vond, maar, beloofde Emma, daar kreeg ik dan wel zegeltjes voor. ‘Weet je wat?’, vroeg ik aan de winkeljuffrouw - de kassa had al open geklingeld. ‘Weet je wat? Geef me in plaats van zegeltjes maar een kusje.’ Emma schrok. Ze keek me verlegen aan. Dat kan toch niet! Een winkeljuffrouw geeft toch geen kusjes! Maar zegeltjes had ze ook niet, dus als ik haar dan een high-five gaf, dan kreeg ik twee kusjes voor de alsof terug en het worstenbroodje. Aldus werd besloten, want het ging tenslotte niet om de knikkers maar om het spel! |
||||||||||||||||||||||||
